Κ.Μ. Γερήνιος
«Όνειρον»
ποίημα,
1939
«Όνειρον»
Άχ, τί ’ταν αυτό τ’ όνειρον !
Τί τρέξιμο, τί δρόμος !
Τρομάρες και χαρές μαζί.
νά που τελείωσε όμως.
Κυνηγητό στα σύννεφα
και γκρέμισμα στο βάθος,
και σαν φτερό στον άνεμο
δαρμένο από το πάθος.
Και πότε θάμβεμα χαράς
σ’ ονειρευτά παλάτια
και πότε ανεμοστρόβιλος
κι’ αμέτρητα κομμάτια.
Πολύ πιό πίσω είν' η αυγή
κι’ αργεί για να βραδυάση.
τρέχει απ’ τη στάμνα το νερό ...
Θέλει καιρό ν’ αδειάση.
Μαυρίλα απλώθη ολόγυρα,
τί γρήγορα πυκνώνει !
Σβυσμένες πίκρες και χαρές
Άχ, τώρα πιά νυχτώνει.
Το τρέξιμο σ’ εκούρασε .
και τώρα πιά κοιμήσου.
αυτό δεν ήταν όνειρο,
αυτό ’ταν η ζωή σου.
Κ. Μ. ΓΕΡΗΝΙΟΣ
του Κ.Μ. Γερήνιου
«Όνειρον»
δημοσιεύθηκε στο περ.
«Νεοελληνική
Λογοτεχνία»,
[ διευθυντής Τώνης Ζαχαράκης]
Χρόνος Β’, αριθ. φύλλου 1,
Μάρτης Απρίλης 1939, σ. 8.]
( το πρωτότυπο ποίημα σε πολυτονικό.)
Λόγος Έμφρων
logosemfron.blogspot.com