Georges Duhamel
Une oeuvre d’ art, prise en soi hors du monde et
de la duree n’ est ni reelle, ni meme imaginable.
[ Ανέκδοτο
σημείωμά του]:
L’ abstraction, manice avec quelque adresse, est un instrument precieux.
Creer le vide autour d ’un objet pour mieux rassembler la lumiere et l’
attention, c’ est une methode energique et feconde. Je la crois pourtant
dangereuse quand il s agit de la vie et des images de la vie.
Cette subordination de tout etre aux rapports qu’il affecte est si
naturelle et si necessaire que Dieu lui-meme, considere a part de son oeuvre,
semble depourvu de la signification. Dieu n’ a pas d’ histoire avant la Genese,
et c’ est a se demandeu sil a la moindre existence.
Une oeuvre d’ art, prise en soi hors du monde et de la duree n’ est ni
reelle, ni meme imaginable. On ne peut etudier l’oeuvre d’art qu’ en fonction
des vocietes qui Pengendrent et la jugent.
(H Μετάφρασή του):
Η
αφαίρεση, επιδέξια χρησιμοποιημένη, είναι ένα όργανο πολύτιμο. Το να δημιουργή
κανείς κενόν γύρω από ένα αντικείμενον για να εντοπίση καλύτερα αποκλειστικώς
σ’ αυτό το φώς και την προσοχή, είναι μιά μέθοδος αποτελεσματική και γόνιμη.
Νομίζω όμως πως η μέθοδος αυτή είν’ επικίνδυνος προκειμένου για τη ζωή και για
τις απεικονίσεις της ζωής.
Αυτή η υπεξάρτηση καθενός όντος από τις
σχέσεις που επιτηδεύεται είναι τόσο φυσική και τόσον αναγκαία, ώστε και ο ίδιος
ο Θεός, αν υπολογισθή ανεξάρτητα από το έργον του, φαίνεται ότι δεν έχει πιά
σημασία. Ο Θεός δεν έχει ιστορία πριν από την Γένεση και διερωτάται κανείς αν
τότε έχη και την παραμικρήν ακόμη υπόσταση.
Ένα
έργο τέχνης, παρμένο μόνο του, έξω από το περιβάλλον και από τον καιρό, ούτε
πραγματικόν είναι, ούτε νοητό. Δεν μπορεί κανείς να σπουδάση το καλλιτέχνημα,
παρά με την συνεργασίαν των κοινωνιών που το δημιουργούν και το κρίνουν.
(μετάφραση: ΤΕΛΛΟΣ
ΑΓΡΑΣ )
/ - πηγή: περ. «Νέα Τέχνη», Αθήναι, Έτος Β’,
τεύχος 3-6, Μάρτιος Ιούνιος 1925, (σ. 36-37).
[ Georges Duhamel (1884-1966). ]
[ Τέλλος Άγρας (1899-1944). ]
Λόγος Έμφρων