1906 Οι Ολυμπιακοί αγώνες στην Αθήνα
/
απόσπασμα από επιστολή ανώνυμης Ελληνίδας: στο περ. «Νέα Ζωή»:
{ Εξ επιστολής
Ελληνίδος, επισκεφθείσης κατά τας εορτάς των Ολυμπιακών Αγώνων τας Αθήνας, περιήλθεν
εις χείρας ημών η εξής ωραία περικοπή ήν ενομίσαμεν καλόν να παράσχωμεν εις τους αναγνώστας
ημών (περ. «Νέα Ζωή»).}
ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ
ΕΠΙ ΤΑΙΣ ΕΟΡΤΑΙΣ TΩN ΟΛΥΜΠΙΩΝ
Εκείνο όπερ προσβάλλει πρωτίστως την αντίληψιν του παρατηρητού, του
κατοικούντος επί πολλά έτη εις τας Αθήνας και εξοικειωθέντος με τον πληθυσμόν των
Αθηνών, είναι ο άπειρος, ο πολύς ξένος κόσμος, όστις έχει συρρεύσει.
Αι επαρχίαι της ελευθέρας, η δούλη Ελλάς και ο κόσμος όλος έχουσιν ενταύθα
τους αντιπροσώπους των! Κόσμος πολύς, ποικίλος, πάσης αποχρώσεως! Ιδού εν
πανόραμα ασύνηθες. Παρά την ρεδιγκόταν του επαρχιώτου βλέπεις το απέριττον
σακάκι του Αθηναίου. Παρά το κλάκ του επισήμου αντιπροσώπου το φεσάκι του Ανατολίτου,
παρά τας στενάς περισκελίδας του δανδή του συρμού βλέπεις την φουφούλα του
Κρητικού και ούτω καθ’ εξής ο οφθαλμός εντρυφά εις τας διαφόρους αμφιέσεις, αλλ’
ιδία διασκεδάζει με την γυναικείαν αμφίεσιν.
Παρά την κομψήν Αθηναίαν του σαλονιού, με την μονόχρουν εσθήτα και την
ζηλευτήν χάριν, προβάλλει καμμία άκομψος λαίδυ ή χαχόλα Γερμανίς. Μεταξύ τούτων
αι επαρχιώτιδες ενδεδυμέναι με τα καλλίτερά των διαφαίνονται ως απειράριθμοι
ίριδες με ποικιλότερα μυρία χρώματα.... Και σύρονται τα βελούδα και τα μεταξωτά
εις τας πλατείας και οδούς χωρίς να παραλειφθώσιν οι πίλοι οι ως κήποι
φορτωμένοι και τα κοσμήματα τα στολίζοντα τα στήθη και ιδία τους δακτύλους… ίνα
εμβάλλωσιν εις πειρασμόν τους λωποδύτας!
Ο στολισμός της πόλεως!! ώ φαντασμαγορία! όνειρον ασύλληπτον. . . . ο
διάκοσμος της οδού Σταδίου έχει κάτι τι, όπερ γοητεύει, ελκύει και σε κάμει να
φαντάζεσαι, ότι ζης εις άλλην σφαίραν! Υπέρ τα γνωστά τόξα του αεριόφωτος
εσχηματίσθησαν τόξα παμμέγιστα εκ τεχνικών ανθέων με απειραρίθμους ηλεκτρικάς
λυχνίας παντοίων χρωμάτων, ενώ εις διαφόρους αποστάσεις κρέμανται και οι
μεγάλοι του ηλεκτρικού λαμπτήρες.
Επί κοντών ένθεν και ένθεν αι σημαίαι και τα εθνόσημα πάντων των λαών με
θυρεούς φέροντας παραστάσεις γυμνικάς.
Τα Ξενοδοχεία πλουσίως φωτιζόμενα και στολισμένα! Και την νύκτα ανάπτουσιν
όλα αυτά τα φώτα και διέρχεται, διέρχεται το πλήθος το άπειρον, ώστε αι Αθήναι
μεταβάλλονται εις μεγάλην πόλιν, πόλιν θορύβου και εξάλλου ενθουσιασμού.
Και όταν διέρχεσαι τας πλατείας, Ομόνοιαν και Σύνταγμα και την οδόν
Σταδίου με τους οργασμούς εκείνους των φώτων και χρωμάτων νομίζεις ότι ανηρπάγης
εκ της γης και ζης εις κόσμους άλλους, εις άγνωστον και περικαλλές μέρος!
Το Στάδιον! Δόξα εις τον Αβέρωφ! ώ το περικαλλές, το
πάλλευκον Στάδιον, ο κρίκος ο συνδέων την αρχαιότητα με το παρόν. Eίvαι ωραίον,
όταν είναι κενόν και σου επιβάλλεται διά του λευκού του μεγαλείου, σε κάμει να
αισθάνεσαι ιεράν συγκίνησιν και νομίζεις ότι ευρίσκεσαι εις απέραντον ναόν του
Δημιουργού με έδαφος και τοίχους τα λευκά του Σταδίου μάρμαρα και με στέγην το
κυανούν του απείρου!
Το Στάδιον πλήρες, κατάμεστον κόσμου είνε θεαματικόν, είνε κάτι όπερ
πρέπει να ίδη τις εις την ζωήν του.
Δεν περικλείει μόνον Έλληνας! ώχοντο οι Πανέλληνες των πάλαι αγώνων!
Η ψυχή του Ηρώδου του Αττικού, αι ηρωΐκαί ψυχαί των καλλιμόρφων γιγάντων
οίτινες ηγωνίσθησαν δια τον κότινον, εάν που σήμερον παραστώσι δεν θα ίδωσιν Έλληνας,
αλλ’ όλα τα τέκνα του κόσμου.
Οίον κάλλος σώματος εις τους λαούς του Βορρά. Οποία ρώμη εις τα τέκνα της
Βρεττανίας και Αμερικής, oία ευστροφία και πλαστική χάρις εις τους Ιταλούς,
οίον μένος εις τους Γερμανούς, οπόσον γλυκεία αφέλεια εις τούς Έλληνας!
Παρελαύνουσιν αθληταί όλων των εθνών, είνε πολλοί, υπέρ τους οκτακοσίους
και αι μουσικαί παιανίζουσι και το πλήθος η μυρμηκυιά του Σταδίου χειροκροτεί!
Παρ’ ολίγον να λησμονήσω τας κυρίας! Είνε αι Δανίδες. Με πλαστικά
σώματα, με ζηλευτήν χάριν παρελαύνουσι και είτα όταν γυμνάζωνται κινούσι τον
θαυμασμόν, διότι εις ουδέν υπολείπονται των ανδρών. Και εις το δίζυγον και
μονόζυγον και εις τους κρίκους γυμνάζονται και εις αυτό το πλινθίον και πηδώσι
και άλλονται ως τα σώματά των να είνε εκ κόμμεως και ουχί εκ σαρκών και οστών!
Με τα λίγα αυτά που σου λέγω και με τα πολλά, όπου θ’ αναγνώσης εις τας εφημερίδας
θα εννοήσης, ότι οι αγώνες του 1906 είνε ασυγκρίτως υπέρτεροι των προ δεκαετίας
τελεσθέντων και η πόλις των Αθηνών παρουσιάζει θέαμα απείρως γοητευτικώτερον ή
τότε.
Εν Αθήναις τη 11η Απριλίου 1906.
/ - πηγή: περ. «Νέα Ζωή», Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, Έτος Β’, αριθμός 20-21,
Απρίλιος-Μάϊος 1906, (σ. 385-386).
[
ατυχώς το όνομα της γραφούσης την επιστολήν δεν κατατίθεται. ]
Λόγος Έμφρων