Πάνος Καλογερίκος,
«Η ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ
ΣΧΟΛΗ ΘΕΑΤΡΟΥ»
1924
ΤΑ
ΜΑΘΗΜΑΤΑ
Η Σχολή περιλαμβάνει δύο τμήματα,
το δραματικόν και
το μουσικόν.
Η Εφορευτική Επιτροπή που την διοικεί:
/ - Θ. Συνοδινός,
/ - Γ. Αναγνωστόπουλος,
/ - Σπ. Τριχάς,
/ - Γ. Σαραντίδης,
/ - Ε. Καντιώτης.
Η έναρξις των μαθημάτων θα γίνη ορισμένως τον προσεχή Σεπτέμβριο (1924).
Τα εγκριθέντα μαθήματα είναι τα επόμενα:
/ - 1.) Τέχνη του Λόγου και Μιμική,
/ - 2.) Σχηματισμός ήθους – πρακτική,
/ - 3.) Φυσιογνωμική,
/ - 4.) Διασκευή του προσώπου,
/ - 5.) Ιστορία αμφιέσεων,
/ - 6.) Χορός – ορχηστική,
/ - 7.) Γυμναστική και οπλαμαχητική,
/ - 8.) Στοιχεία παγκοσμίου λογοτεχνίας και
δραματολογίας,
/ - 9.) Ιστορία αρχαίου ελληνικού και ρωμαϊκού
θεάτρου,
/ -10.) Αισθητική,
/ -11.) Γαλλική γλώσσα – ιδίως προφορά,
/ -12.) Νεοελληνική γλώσσα και
φιλολογία,
/ -13.) Μονωδία, Χορωδία,
/ -14.) Στοιχεία θεωρητικής μουσικής.
Η φοίτησις είναι τριετής.
Από τα ανωτέρω μαθήματα θα διδαχθούν
τον πρώτο χρόνο τα υπ. αριθ. 1, 3, 4, 5, 6, 13, 14.
Η σύντομος ανάλυσις των μαθημάτων του πρώτου έτους:
Α. Η ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ.
Είναι η έναρθρος υπόκρισις, εν αντιθέσει προς την άφωνον η οποία
διδάσκεται με την μιμικήν έκφρασιν.
Τέχνη του λόγου, είνε η τέχνη
που διδάσκει πώς να εκτελείται ό,τι διαβάζομεν, αφηγούμεθα, αναπτύσσομεν από
σκηνής ή από βήματος – δηλ. ρόλον, ποίημα, αγόρευσιν, υπόθεσιν οιανδήποτε –
κατά τους απαιτουμένους αισθητικούς κανόνας.
Αυτοί οι κανόνες αναφέρονται εις την διδασκαλίαν α) φωνητικών ασκήσεων, β) αρθρώσεως, προφοράς
και διορθώσεως σχετικών ελαττωμάτων, γ) μηχανισμόν κινήσεως του ενάρθρου λόγου,
στίξεων και κάμψεων, δ) φυσικότητος μετά παραδειγμάτων, ύφους, τόνων, σημασίας
λέξεων, αισθήματος αντιθέσεων, φαινομένης και πραγματικής εννοίας, τρόπων
σπουδής κλπ, κλπ…
Β. Η ΜΙΜΙΚΗ.
Ο
άνθρωπος δεν εξωτερικεύει τας ιδέας και τα αισθήματά του μόνον δια του ενάρθρου
λόγου. Μεταχειρίζεται και την μιμικήν.
Μιμική είναι η τέχνη που
διδάσκει πως απεικονίζονται με το πρόσωπο, τον κορμό και τ’ άκρα όλες οι ορατές
κινήσεις που εκφράζουν τας διαφόρους ψυχικάς καταστάσεις.
Η μιμική περιλαμβάνει την διδασκαλίαν – επί τη βάσει ανατομικών πινάκων –
α) των ψυχολογικών αιτίων του μηχανισμού του προσώπου, της λειτουργίας του
προσωπικού νεύρου, των συγκεκριμένων και αφηρημένων παραστάσεων, β) της ανατομικής
σπουδής του προσώπου η οποία περιλαμβάνει την έρευναν των επτά συμπλεγμάτων, γ)
της λεπτομερούς κινήσεως κεφαλής, παρειών, γλώσσης, σιαγόνων, φρυδιών, χειλέων,
στόματος, δ) της ανατομικής σπουδής του βλέμματος θεωρουμένου υπό την έποψιν
ευκινησίας, διευθύνσεως, λάμψεων του οπτικού βολβού κ.λ.π., ε) μιμητικών
κινήσεων των άκρων, χειρών, δακτύλων,
βραχιόνων, ώμων, κορμού, κνημών, ποδών, στ) βαδίσματος, καθίσματος,
χαιρετισμού, και εκφράσεων πλήρων όπου συνεργάζεται το πρόσωπο με κορμόν και
άκρα.
Η συνεργασία τέχνης του λόγου και μιμικής συγκροτεί την υποκριτικήν.
Γ. Η
ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΚΗ.
Διδάσκει πως είνε δυνατόν να διακρίνωμεν τον χαρακτήρα – κάποτε και το
επάγγελμα – του ανθρώπου από μερικά μόνιμα χαρακτηριστικά γνωρίσματα, τα
λεγόμενα «φυσιογνωμικά».
Η
φυσιογνωμική περιέχει τα πορίσματα της Μιμικής, βασίζεται δ’ επί της σπουδής
των εικόνων, όπως και η Μιμική, αι εικόνες και τα σχήματα της οποίας είναι
περίπου 300.
Εκ των κυριωτέρων θεμάτων της είνε α) έρευνα των αρχαίων και των
νεωτέρων σχετικών συγγραμμάτων, π.χ. Αριστοτέλους, Λαβάτερ, Γκαλλ, Καρύς,
Καμπέρ κ.λ.π. β) η φυσιογνωμική των προσωπικών μυών, των οφθαλμών, του είδους
των βλεμμάτων, γ) η διεύθυνσις των ρυτίδων ως γνώρισμα φυσιογνωμικόν, δ) η φυσιογνωμική του στόματος και τα σχετικά
χαρακτηριστικά πικρίας, πραότητος, ερεύνης, συνεσφιγμένον, περιφρονητικόν
κ.λ.π., ε) φυσιογνωμική της μύτης.
Δ. Η ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.
Θα διδαχθή α) το απλό του
προσώπου διόρθωμα, β) η μεταμόρφωσις grimage.
E. ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΜΦΙΕΣΕΩΝ.
Επί τη βάσει εγχρώμων πινάκων που περιλαμβάνουν τα ενδύματα ανδρών και
γυναικών όλων των εθνών από της αρχαιότητος μέχρι σήμερον θα διδαχθή η χρήσις
των θεατρικών ενδυμασιών κατά τας παραστάσεις των ιστορικών έργων.
ΣΤ. ΧΟΡΟΣ – ΟΡΧΗΣΙΣ.
Είναι περιττόν να εξαρθή ιδιαιτέρως η χρησιμότης του χορού δια τους καλλιτέχνας
της Σκηνής και ιδία τους του μουσικού τμήματος.
Εκτός των διαφόρων χορών παλαιών και νέων θα γίνεται ειδική εκπαίδευσις
δια μπαλλέτα, πράγμα εντελώς μέχρι τούδε άγνωστον εις τον κύκλον των ελληνικών
θεατρικών επιχειρήσεων.
Ζ.
Το μουσικόν τμήμα της Επαγγελματικής Σχολής Θεάτρου περιλαμβάνει την
διδασκαλίαν μονωδίας, χορωδίας και στοιχείων θεωρητικής μουσικής.
Πάνος Καλογερίκος
Σκηνοθέτης
/ - πηγή: περ. «Τα
Παρασκήνια», Αθήναι,
Έτος Α’, (αριθ.) τεύχος 13ον, 31
Αυγούστου 1924, σ. 29-32.
( το πρωτότυπο σε πολυτονικό )
ηλεκτρονική δνση του συγκεκριμένου
τεύχους
του περ. «Τα Παρασκήνια»:
Λόγος Έμφρων