ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ περιοδικό
Καλλιτεχνικόν
περιοδικόν εκδιδόμενον κατά μήνα εν Αθήναις
Διευθυντής: Δ.Ι.
Καλογερόπουλος
Συνδρομή ετησία:
δραχμαί 12
Το τεύχος: δραχμαί 2
Έτος: ΙΖ
Τεύχος: 200-201
Οκτώβριος – Νοέμβριος
1917
Αθήναι, οδός Χαριλάου
Τρικούπη 22α
Από την στήλη: Ποικίλη Σελίς (σ. 94)
άρθρο: «ο
τραγικώτερος συγγραφεύς»
« Ωρισμένως το ρεκόρ της εγκληματικότητος μεταξύ
των συγγραφέων έχει ένας Γερμανός μυθιστοριογράφος.
Την ύπαρξίν του ανεκάλυψε μία Αμερικανική εταιρεία κατά των επικινδύνων βιβλίων.
Ο αθεόφοβος εις τάς 2500 σελίδας του έργου του,
σκοτώνει 2293 πρόσωπα !
Εκ τούτων τα χίλια φονεύονται με περίστροφα, τυφέκια και άλλα πυροβόλα όπλα,
210 ζεματίζονται, 219 δηλητηριάζονται ή πεθαίνουν από ασφυξίαν, 130 μαχαιρώνονται,
61 πεθαίνουν από το ξύλο. 16 πνίγονται, 4 απαγχονίζονται, 8 καταδικάζονται εις θάνατον
εκ πείνης, 3 δίδονται βορά εις τους κροκοδείλους, ένα θάπτεται ζωντανό και τα λοιπά
υποκύπτουν εις βασανιστήρια ποικιλώτατα και ιδιορρυθμότατα, τα οποία μόνον μία
αφηνιάσασα φαντασία μπορεί να συλλάβη.
Τα πρόσωπα του μυθιστορήματος είνε εν όλω 2294. Εκ τούτων τα 2293 μεταβαίνουν εις τας αιωνίους μονάς με βίαιον θάνατον.
Μόνον ένα πρόσωπον διαφεύγει την κοινήν τύχην των άλλων, διά τον λόγον ότι έχει την ευτυχίαν να πεθάνη από φυσικόν θάνατον εις τας πρώτας σελίδας του έργου. »
/ - πηγή:
περ. Πινακοθήκη, τεύχος: 200-201,
1917, - στήλη: Ποικίλη Σελίς, (σ. 94).
[ σχόλιον: ατυχώς
και από περιέργεια στο συγκεκριμένο σύντομο άρθρο δεν αναφέρεται το όνομα του
συγγραφέα, ούτε πότε εκδόθηκε το μυθιστόρημα ή τα μυθιστορήματά του, ώστε να
μπορέσει να υπάρξει η εικασία ενδεχόμενης συσχετίσεως μεταξύ έκδοσης του
μυθιστορήματος και της αυξανόμενης βίας του Α’ παγκοσμίου πολέμου. ]