Γ. Δ. Παχτίκος - "Η Εκάβη του Ευριπίδου" - άρθρο, 1913 - περ. "Μουσική", Εν Κωνσταντινουπόλει - ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΙΑ

 




Γ. Δ.  Παχτίκος

Η Εκάβη του Ευριπίδου

άρθρο

δημοσίευση 1913

περ. «Μουσική»

 

 

 

 


 

 


  ( σελίδα 153 )

 

 


 


 


 

 



 


 

   ( σελίδα 154 )

 

 

  Εν ώ δε η Εκάβη οδύρεται τον θάνατον της θυγατρός της, θεράπαινα αυτής, η οποία είχε σταλή δια να φέρη ύδωρ εκ της θαλάσσης δια την ταφήν της Πολυξένης, φέρει νεκρόν σώμα κεκαλυμμένον, όπερ η Εκάβη νομίζει ως το σώμα της θυγατρός της. Αλλ’ αμέσως πληροφορείται ότι είνε ο νεκρός του Πολυδώρου, όν τα κύματα είχον ρίψει εις την παραλίαν και ούτω η ατυχής μήτηρ νέων άρχεται θρήνων και κοπετών. Εννοεί την κακούργον προδοσίαν του απίστου Πολυμήστορος και δια τούτο συγκεντρώνει τας εις αυτήν εναπομεινούσας δυνάμεις δια να τον εκδικηθή.

   Και ούτω η Εκάβη προσκαλεί τον Πολυμήστορα εις την σκηνήν προφασιζομένη ότι είχε να τω αποκαλύψη σπουδαίον τι απόρρητον. Ο βάρβαρος έρχεται μετά των δύο τέκνων του και ταύτα μεν αμέσως αι θεράπαιναι της Εκάβης δια προσποιητών θωπειών και κολακειών λαμβάνουσιν από των χειρών των τροφών των, η δε Εκάβη προσποιουμένη άγνοιαν του φόβου ερωτά αυτόν περί του τέκνου της.

   Λαβούσα δε η Εκάβη θετικάς διαβεβαιώσεις ότι ζη και υγιαίνει, προσκαλεί τον άπιστον βάρβαρον Πολυμήστορα ίνα εισέλθη και ενδοτέρω δια να παραδώση αυτώ και άλλα πλούτη, τα οποία είχε δυνηθή να διασώση κατά την άλωσιν της Τροίας.

   Ούτω η Εκάβη δια της απάτης φέρων αυτόν ένδον υπό την στέγην και ορμήσασα μετά των θεραπαινίδων της κατ’ αυτού εξορύττει τους οφθαλμούς και έπειτα φονεύει και τα τέκνα του.

   Τετυφλωμένος ο Πολυμήστωρ ακούει τας φωνάς των σφαζομένων τέκνων του, ασπαίρον [: σπαρταρώντας, ξεψυχώντας, αντιστεκόμενος] δ’ ως άγριον θηρίον δεν δύναται να βοηθήση αυτά.

 ( σελίδα 154 )

 

  Την βοήν του τυφλού Πολυμήστορος ακούσας ο Αγαμέμνων εισέρχεται έκπληκτος εν τη σκηνή και κρίνει την υπόθεσιν. Ακούει την ψευδή απολογίαν του Πολυμήστορος, ισχυριζομένου ότι εφόνευσε τον Πολύδωρον χάριν δήθεν των Ελλήνων!  Αλλ’ ο αρχιστράτηγος αποπέμπων τούτον δικαιώνει την αιχμάλωτον Εκάβην, ής οι γηραιοί οφθαλμοί είχον στειρεύσει πλέον από τους μητρικούς θρήνους επί τη τραγική απωλεία των τραγικώς απολεσθέντων τέκνων της.

 

( σελίδα 155 )

 

 

                                                Γ.Δ. Παχτίκος  

 

 

 

 

[ το άρθρο του Γ.Δ. Παχτίκου «Η Εκάβη του Ευριπίδου και η εν πολέμοις των Ελλήνων φιλανθρωπία» δημοσιεύθηκε στο περ. «Μουσική», Εν Κωνσταντινουπόλει, Έτος Β΄, τεύχος 19ον και 20ον, Ιούλιος-Αύγουστος 1913, σ. 153-155. ]   

 

 ( το άρθρο εδώ δεν είναι πλήρες. Τα βασικότερα σημεία του)

 

 ( το πρωτότυπο σε πολυτονικό ).

 

( φωτογραφίες από τη δημοσίευση του άρθρου)

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

Λόγος Έμφρων

logosemfron.blogspot.com

[ ανάρτηση 8 Απριλίου 2023 :

Γ.Δ. Παχτίκος,
Η Εκάβη του Ευριπίδου
,

άρθρο, 1913

περ. «Μουσική»,

Εν Κωνσταντινουπόλει ]