Henri Hubert and Marcel Mauss
Sacrifice
It’s Nature and Functions.
Translated by W.D.Halls,
Foreword by E.E.Evans-Pritchard
THE UNIVERSITY OF CHICAGO PRESS
1964
Reprinted: Midway reprint, 1981,
United States of America
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ (CONTENTS)
ΠΡΌΛΟΓΟΣ από τον E. E. Evans-Pritchard
ΣΗΜΕΙΩΜΑ του μεταφραστή
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
/ - I. ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
/
- II. ΤΟ
ΣΧΗΜΑ
ΤΗΣ
ΘΥΣΙΑΣ
(Scheme of sacrifice).
/ - III. ΠΩΣ ΤΟ ΣΧΗΜΑ (ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ) ΠΟΙΚΙΛΛΕΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ
ΓΕΝΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ.
/ - IV. ΠΩΣ ΤΟ ΣΧΗΜΑ (ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ) ΠΟΙΚΙΛΛΕΙ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΙΣ
ΕΙΔΙΚΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ ΤΗΣ ΘΥΣΙΑΣ.
/ - V. Η ΘΥΣΙΑ ΣΤΟ ΘΕΟ.
/ - VI. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
INDEX
ΠΡΟΛΟΓΟΣ από τον E.E. Evans-Pritchard
(Περιληπτική ελεύθερη απόδοση)
Ο Ε.Ε. Evans-Pritchard (γράφει στο α’ ένικό) ειχε
αποφασίσει οι συνεργάτες του και αυτός να μεταφράσουν στα αγγλικά τα πιο
σημαντικά δοκίμια της Σχολής της Anne
Sociologique
ώστε
αυτά να φτάσουν στο ευρύτερο κοινό.
Αρκετοί τόμοι έχουν ήδη εκδοθεί όπως:
/ - Emile Durkheim, Sociology and Philosophy, trans. by
D.F. Pocock with an introduction by J.G. Peristiany, 1953.
/ - Marcel Mauss, The Gift, trans. by Ian Cunnision with
an introduction by E.E.Evans-Pritchard, 1954.
/ - Robert Hertz, Death and the Right Hand, trans. by
Rodney and Claudia Needham, with an introduction by E.E. Evans-Pritchard, 1960.
/ - Emile Durkheim and Marcel Mauss, Primitive Classification,
trans., edited, and with an introduction by Rodney Needham, 1963.
To δοκίμιο των Hubert και Mauss για
τη Θυσία είναι ένα από τα βασικά της Annee, και χειρίζεται ένα θέμα ύψιστης σημασίας και ένα από τα
πιο σημαντικά (κεντρικά) στη μελέτη της συγκριτικής θρησκείας.
Ο Robertson Smith είχε
δίκηο όταν έλεγε ότι το θυσιαστικό (sacrificium) είναι το βασικό έθιμο (rite) στην αρχαία (και πρωτόγονη) θρησκεία,
και επίσης υποστήριζε ότι, εφόσον η θυσία είναι τόσο γενική (διαδεδομένη) ως
θεσμός, πρέπει να αναζητήσουμε για μια γενική σημασία αυτής σε κάποια γενική
εξήγηση.
Η γραμματεία πάνω στη θυσία (sacrifice) είναι τεράστια, αλλά οι
συνεισφορές της κοινωνιολογίας και της κοινωνικής ανθρωπολογίας σε αυτή είναι
σχετικά λίγες. (υπενθύμιση: ο πρόλογος είχε γραφει στα 1964.).
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗ
Η μελέτη της θυσίας από τους H. Hubert και M. Mauss δημοσιεύθηκε
το πρώτον στην L’Annee sociologique, Paris, 1898 (pp. 29-158). Είχε τον τίτλο: “Essai sur la
Nature et la Fonction du Sacrifice”.
Για
τη (γαλλική) λέξη “sacrifiant” για
την οποία δεν υπάρχει επακριβές λεκτικό ισοδύναμο στην αγγλική, πλάστηκε η λέξη
“sacrifier” (θυσιαστής).
ΕΙΣΑΓΩΓΗ – INTRODUCTION
(Αποσπασματική ελεύθερη απόδοση, άκρως
ενδεικτικά)
H πρόθεσή μας σε αυτό το έργο
είναι να ορίσουμε την φύση και την κοινωνική λειτουργία της θυσίας.
Πρόδρομοι στην έρευνά της είναι οι Tylor, Robertson Smith, και Frazer.
Άλλες όμως έρευνες μας επιτρέπουν να
προτείνουμε μια θεωρία διαφορετική από την δική τους, και που μοιάζει σε εμάς
περισσότερο περιεκτική.
Η κριτική της θεωρίας του Tylor για
τη θυσία.
Ο Robertson Smith και
η θεωρία (του) για τη θυσία.
Είδε στις πρακτικές της τοτεμικής λατρείας τη
ρίζα απαρχής της θυσίας.
Στον τοτεμισμό το τοτέμ ή ο θεός συνδέεται με
τους αφοσιωμένους σε αυτό. Είναι όλοι από την ίδια σάρκα και από το ίδιο αίμα.
Το αντικείμενο της τελετουργίας (rite) είναι
για να διατηρήσει και να εγγυηθεί την κοινή ζωή που τους δίνει πνεύμα/ψυχή (animates them) και την σχέση που τους ενώνει όλους
μαζί. Εάν χρειαστεί, αυτό επανεγκαθιδρύει την ενότητά τους.
Σύμφωνα με τον Robertson Smith η
θυσία ήταν ένα (κοινό) γεύμα στο οποίο οι πιστοί/αφοσιωμένοι (devotees), τρώγοντας το τοτέμ,το
αφομοίωναν μέσα τους, αφομοιώνονταν σε αυτό, και γίνονταν σύμμαχοι μεταξύ
τους ή με αυτό.
Ο Frazer και η θεωρία του για τη
θυσία.
Κριτική
της θεωρίας του Frazer.
Κριτική
στη θεωρία του Robertson
Smith.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑ:
ΟΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Chapter One: DEFINITION AND UNITY OF THE SACRIFICIAL
SYSTEM
(Αποσπασματική
ελεύθερη απόδοση, μόνον ελάχιστα από τα σημεία του κειμένου)
Η λέξη «θυσία» προτείνει την ιδέα του
«αγιασμού/καθαγιασμού» (consecration).
Σε κάθε θυσία ένα αντικείμενο περνά από την
επικράτεια του κοινού στην επικράτεια του θρησκευτικού (from common to religious domain). Καθαγιάζεται.
«sacrifier» (θυσιαστής)
Ο θυσιαστής είναι άλλοτε ένα άτομο, άλλοτε
μια συλλογικότητα – μία οικογένεια, ;ένα clan, μια φυλή, ένα έθνος, μία μυστική
κοινωνία.
¨Οταν είναι συλλογικότητα μπορεί είτε
όλη η ομάδα να εκπληρώνει συλλογικά την
λειτουργία του θυσιαστή, δηλαδή, να παρακολουθεί την θυσία ως ένα σώμα, είτε
μπορεί να επιλέγει ένα από τα μέλη της που δρα εν ονόματί της στη θέση και στο
χώρο. Ετσι η οικογένεια συνήθως εκπροσωπείται από τον αρχηγό της, η κοινωνία
από τους άρχοντές της.