Θησαυροί στην Ποσειδωνία (Paestum)
Time
magazine January 1970
Αρχαιογνωσία
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ
πολεμιστής πάνω σε μαύρο άλογο
στρατιώτες σε άσκηση μάχης
άνδρας πυγμαχεί με μαύρο δούλο
Time magazine, January 26, 1970,
column: Art, p. 46.
( το
αγγλικό κείμενο):
Treasure
at Paestum
The Greek
temples of Paestum are surrounded by umbrella pines and artichoke fields, and
until recently artichokes were the main preoccupation of Farmer Luigi Franco
and his son Francesco. Not any more. Last July Francesco broke a plow on what
turned out to be the limestone roof of an ancient Lucanian tomb. Such tombs,
decorated with the crude paintings of the local tribesmen who made them, have
been found before in southern Italy. But this one was different. When excavated
by Archaeologist Mario Napoli, superintendent of antiquities for the district
of Salerno, the walls of the tomb were found to be covered with accomplished
paintings that to Napoli’s trained eye, seemed unmistakably Greek.
In the next
five months, Professor Napoli unearthed 109 individual tombs with 212 painted
panels. Many Greek vase paintings have survived from antiquity, and much Roman
wall painting is copied from Greek originals. But the Paestum frescoes, in the
opinion of many experts, are the only examples of classical Greek wall painting
that have yet been found.
Race Problems.
Dated by
Napoli as belonging to the period 340-320 B.C., the frescoes are elegant
compositions of great vitality in the early classical style. Figures seen in
profile are enclosed in lines of exquisite purity, then colored with a few flat
shades of red, black, green, yellow ochre and terracotta. Professor Napoli
believes Greek artists painted them for their Lucanian overlords, who conquered
Paestum around 400 B.C. and then fell under the spell of its culture.
Rather than
the more familiar mythological subjects of Greek art, the panels depict what
appear to be scenes from the lives, deaths and funeral rites of the occupants
of the tombs. One, for instance, shows a helmeted warrior seated on a powerful
black horse and grasping a banner. He is met by a heavily rouged woman holding
a mirror to his face to capture the image of his soul. Another shows a white
man with a carefully trimmed beard boxing with a Negro. The black man is
getting the worst of the fight, and there is blood on his back. (“The ancients must
have had race problems, too,” says Napoli.) Six serving women, each with one
breast exposed, dance around the bier of their richly dressed
mistress—celebrating rather than lamenting her death. In still another panel,
two professional wrestlers engage in mock combat, flourishing shields and
spears.
(απόδοση στα Ελληνικά):
Θησαυρός
στη Ποσειδωνία (Paestum)
Οι ελληνικοί ναοί της Ποσειδωνίας περιβάλλονται από πεύκα με ομπρελοειδές σχήμα και αγρούς με αγκινάρες, και μέχρι
πρόσφατα οι αγκινάρες ήταν η κύρια ενασχόληση του αγρότη Λουίτζι Φράνκο και του
γιου του Φραντσέσκο. Όχι πια. Τον περασμένο Ιούλιο, ο Φραντσέσκο έσπασε ένα
άροτρο πάνω σε αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν η ασβεστολιθική στέγη ενός αρχαίου
λουκανικού τάφου. Τέτοιοι τάφοι, διακοσμημένοι με τα αδρά σχέδια των τοπικών
φυλών που τους κατασκεύασαν, έχουν βρεθεί ξανά στη νότια Ιταλία. Αλλά αυτός
ήταν διαφορετικός.
Όταν ανασκάφθηκε από τον αρχαιολόγο Μάριο
Νάπολι (Mario
Napoli),
επιθεωρητή αρχαιοτήτων της επαρχίας του Σαλέρνο, τα τοιχώματα του τάφου
βρέθηκαν να είναι καλυμμένα με επιδέξιες τοιχογραφίες που, στο έμπειρο μάτι του
Νάπολι, φάνηκαν αδιαμφισβήτητα ελληνικές.
Τους επόμενους πέντε μήνες, ο Καθηγητής
Νάπολι (Napoli)
αποκάλυψε 109 ξεχωριστούς τάφους με 212 ζωγραφισμένα πάνελ. Πολλές ελληνικές
αγγειογραφίες έχουν διασωθεί από την αρχαιότητα, και πολλές ρωμαϊκές
τοιχογραφίες είναι αντιγραφές ελληνικών πρωτοτύπων. Όμως οι τοιχογραφίες της Ποσειδωνίας (Paestum), κατά τη γνώμη πολλών ειδικών,
είναι τα μόνα παραδείγματα κλασικής ελληνικής τοιχογραφίας που έχουν βρεθεί
μέχρι σήμερα.
Φυλετικά Προβλήματα.
Χρονολογημένες από τον Νάπολι (Mario Νapoli) στην περίοδο 340-320 π.Χ., οι τοιχογραφίες
είναι κομψές συνθέσεις μεγάλης ζωντάνιας στο πρώιμο κλασικό ύφος. Οι μορφές,
απεικονιζόμενες σε προφίλ, περικλείονται από γραμμές εξαιρετικής καθαρότητας,
και στη συνέχεια χρωματίζονται με μερικές επίπεδες αποχρώσεις του κόκκινου,
μαύρου, πράσινου, ωχρού κίτρινου και τερακότας.
Ο Καθηγητής Νάπολι πιστεύει ότι Έλληνες
καλλιτέχνες τις ζωγράφισαν για τους Λουκανούς κυρίαρχούς τους, που κατέλαβαν την
Ποσειδωνία (Paestum)
γύρω στο 400 π.Χ. και στη συνέχεια υποτάχθηκαν στη γοητεία του πολιτισμού τους.
Αντί για τα πιο οικεία μυθολογικά θέματα της
ελληνικής τέχνης, τα πάνελ απεικονίζουν αυτό που φαίνεται να είναι σκηνές από
τις ζωές, τους θανάτους και τα ταφικά έθιμα των ενοίκων των τάφων. Ένα, για
παράδειγμα, δείχνει έναν πολεμιστή με περικεφαλαία καθισμένο πάνω σε ένα δυνατό
μαύρο άλογο και να κρατά ένα λάβαρο. Τον συναντά μια βαριά μακιγιαρισμένη
γυναίκα που κρατά έναν καθρέφτη στο πρόσωπό του για να αιχμαλωτίσει την εικόνα
της ψυχής του.
Ένα άλλο δείχνει έναν λευκό άνδρα με περιποιημένο
μούσι να πυγμαχεί με έναν νέγρο. Ο μαύρος άνδρας χάνει τη μάχη και έχει αίμα
στην πλάτη του. («Πρέπει και οι αρχαίοι να είχαν φυλετικά προβλήματα», λέει ο
Νάπολι.)
Έξι
υπηρέτριες, η καθεμία με ένα στήθος ακάλυπτο, χορεύουν γύρω από τον νεκρικό θρόνο
της πλούσια ντυμένης κυρίας τους—γιορτάζοντας παρά θρηνώντας τον θάνατό της.
Σε ένα ακόμη πάνελ, δύο επαγγελματίες
παλαιστές συμμετέχουν σε σκηνοθετημένη μάχη, ανεμίζοντας ασπίδες και λόγχες.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΡΑΦΟΣ
[ ανάρτηση 5 Αυγούστου 2025 :
Θησαυροί στην Ποσειδωνία (Paestum)
Time magazine January 1970
Αρχαιογνωσία
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ]
αναπαραγωγή ανάρτησης
Λόγος Έμφρων
[ ανάρτηση 7 Αυγούστου 2025 :
Θησαυροί στην Ποσειδωνία (Paestum)
Time magazine January
1970
Αρχαιογνωσία
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ]